Πολλές φορές όταν κάποιος άνθρωπος πάσχει από συμπτώματα ψυχικής νόσου εστιάζουμε στο να λύσουμε τα ψυχικά του προβλήματα με αποτέλεσμα να μην τον βλέπουμε πλέον ως άνθρωπο, αλλά ως προβληματικό. Ο κίνδυνος είναι πώς πολλοί συνδέουν τα πάντα με αυτό ή αυτά τα ψυχικά συμπτώματα. Ξέρετε, οι ψυχικά ασθενής, έχουν και το δικαίωμα να μην νιώθουν καλά, χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει υποτροπή, απλά μάλλον να σηματοδοτεί μια ανιαρή ρουτίνα, κάτι αρκετά αναμενόμενο στη ζωή πολλών.
Χρειάζεται να είμαστε δίπλα στους ψυχικά ασθενείς, να τους στηρίζουμε, όμως όταν αυτοί το χρειάζονται καθώς μας το ζητούν, ή καθώς λαμβάνουμε μια τέτοια απάντηση ρωτώντας τους («Έρχεσαι να πάμε μαζί περπάτημα;»). Σε αντίθετη περίπτωση, χρειάζεται να σεβαστούμε πως χρειάζεται να έχουν τον προσωπικό τους χώρο και χρόνο, χωρίς αυτό να σηματοδοτεί ενδείξεις αυτοκτονικότητας, αλλά μάλλον ενδείξεις ωριμότητας.
Οι ψυχικά ασθενείς, ερωτεύονται, θέλουν να μιλήσουν για τους έρωτες, για τα σενάρια του μυαλού τους, για το φλερτ, ή απλά έχουν ανάγκη για τέτοιες συμβουλές. Μην το αποτρέπεται λέγοντας «Άστα αυτά, δεν είναι προτεραιότητα». Αντίστροφα, αν πάντα οι ψυχική ασθένεια είναι η μοναδική προτεραιότητα που ασχολούνται όλοι μαζί της, τότε για ποιο λόγο να υποχωρήσει; Φαίνεται να έχει αρκετή δύναμη και να καταφέρνει πολλά, ακόμα κι αν ονομάζει ψυχική ασθένεια. Όσο λιγότερη δύναμη της δύναμη της δίνουμε, τόσο πιο εύκολα την ελέγχουμε ή και την διώχνουμε. Για να την διώξουμε όμως, το άτομο χρειάζεται να αρχίσει να ασχολείται ή και να γεμίζει τις ώρες του με νέες δραστηριότητες, ασχολίες, καταστάσεις που απολαμβάνει ή που τον βοηθούν να κοινωνικοποιείται ώστε να μην χρειάζεται καμία ψυχική ασθένεια για να τα πετυγχαίνει αυτά.
Τέλος, να σας πω κι ένα μυστικό;;….. Τα ψυχικά άτομα, δικαιούνται να αρρωστήσουν. Να πάνε στο γιατρό γιατί έχουν ίωση, γιατί έχουν γρίπη, γιατί έχουν γαστρεντερίτιδα. Οι εμετοί, οι ευκοιλιότητες, ο στομαχόπονος, δεν σηματοδοτεί πάντοτε «ενισχυμένη δόση ψυχοφαρμάκων». Μην ενδώσετε στο να μεταφράζεται τα όποιαδήποτε σωματικά συμπτώματα ως καταστροφικά και ως μηνύματα ψυχικής υποτροπής. Παρατηρήστε το πώς λειτουργεί το σώμα σας, το ποια συμπτώματα προηγούνται και το ποια έπονται και σκεφτείτε το πώς ήταν επίσης η ημέρα σας. Για παράδειγμα, αν μια μέρα είστε εκδρομή με φίλους και απολαμβάνεται τη φύση και ξαφνικά ξεσπάσει καταιγίδα και επιστρέψετε σπίτι μούσκεμα και έχετε έντονο στομαχόπονο, δεν σημαίνει απαραίτητα πως πεθαίνετε από το άγχος σας, αλλά ίσως ότι η ίωση έρχεται. Προσπαθήστε να παρατηρήσετε και την εξέλιξη των συμπτωμάτων σας. Τα συμπτώματα ψυχικής φύσεως, υποχωρούν όταν αρχίσετε να σκέφτεστε θετικά, ή όταν αποσπάσετε την προσοχή σας κάνοντας κάτι άλλο που απολαμβάνετε ή όταν περάσει κάποιο χρονικό διάστημα (μπορεί να μην εξαφανίζονται, όμως αλλάζει η έντασή τους). Στις σωματικές ασθένειες, συνήθως καθώς περνά η ώρα τόσο δυσχεραίνονται.
Επί αυτού, οφείλω να αναφέρω πως επίσης, επιτρέπεται σε αυτούς τους ανθρώπους με ψυχικές δυσκολίες να αγχώνονται. Μπορεί να υπάρχει μια ψυχολογική συμπτωματολογία που να δυσκολεύει το άτομο, όμως δεν παύει σε σημαντικές στιγμές-φάσεις της ζωής να ενισχύεται το άγχος, όπως στην περίοδο εξετάσεων, θανάτων, τοκετών, κ.τ.λ. Δηλαδή, αυτό που χρειάζομαι να σας μεταφέρω είναι πως η ενίσχυση συμπτωματολογίας δεν σημαίνει απαραίτητα υποτροπή. Πρώτα επομένως αγκαλιάστε τα συμπτώματά σας, παρατηρήστε τα, αποδεχτείτε τα και επεξεργαστείτε τα. Μην ξεχνέτε πέραν αυτών όλων των παρατηρήσεων, να παρατηρείται μέσα μέσα και τον εαυτό σας πέραν των δυσκολιών ψυχικής φύσεως. Δεν είστε μία ασθένεια ή ένα πρόβλημα. Απλά κάποιες στιγμές αντιμετωπίζετε κάποια προβλήματα, κάποιες δυσκολίες. Είστε πολύ περισσότερα όμως!!! Αποδείξτε το πρώτα σε εσάς!
Τα ψυχικά συμπτώματα είναι ανάγκες των ανθρώπων συναισθηματικές που δεν εκφράζονται με τα λόγια... αλλά βρίσκουν ένα πιο σημιουργικό τρόπο έκφρασης, μέσα από το σώμα. Ας εστιάσουμε στο να ανακαλύψουμε αυτές τις ανάγκες και να καλύψουμε αυτές!!!
Παρατηρείται συχνά ότι μετά από μια πολύ έντονη ασθένεια, τα άτομα φοβούνται να είναι καλά, καθώς προσπαθούν να είναι σε εγρήγορση για να μην υποφέρουν ξανά. Οξύμορο όμως το να νιώθουμε άρρωστοι για να μην γίνουμε άρρωστοι! Ίσως χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάτι όταν εμφανιστεί. Και... τίποτα δεν είναι ρόδινο!!! Στο επόμενο άρθρο θα μιλήσουμε για την σωματική υγεία και ψυχική ευεξία.
Comments