Φαίνεται πως όσο κι αν μας κάνουν να υποφέρουμε αυτές οι σκέψεις/συμπτώματα, θέλουν μόνο το καλό μας, να μας υπενθυμίσουν πως χρειάζεται να φροντίσουμε περισσότερο τις ανάγκες μας και να έρθουμε πιο κοντά τους.
Το άγχος είναι πολύ σημαντικό στη ζωή μας, καθώς χωρίς αυτό πιθανώς να ήμασταν πλήρως αδρανής σε μία καρέκλα χωρίς να ψάχνουμε για φαγητό, κτλ. Στο άγχος, στις κρίσεις πανικού ή και στις φοβίες αυτό που παρατηρείται συνήθως είναι μία αυξημένη σωματική, γνωστική και συναισθηματική ένταση που δεν προκαλείται από αυτό καθ’ αυτό το σύμπτωμα αλλά από τη σκέψη ως προς το σύμπτωμα.
Με λίγα λόγια συνήθως υπάρχει άγχος με τη σκέψη ότι θα υπάρξει πραγματικά άγχος! Συνήθως οι άνθρωποι με τα παραπάνω συμπτώματα προσπαθούν με οποιοδήποτε τρόπο να αποφεύγουν να έρχονται αντιμέτωποι με το άγχος ή με καταστάσεις οι οποίες τους προκαλούν πανικό ή με ερεθίσματα που τους φοβίζουν. Η αλήθεια, όμως είναι πως συνήθως όλες αυτές οι προσπάθειες ενισχύουν τα συμπτώματα και μάλλον χειροτερεύουν την κατάσταση.
Συχνά το άγχος, έχει την ικανότητα να σαν ξυπνητήρι να μας υπενθυμίζει συνεχώς πως είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε προς συγκεκριμένες αλλαγές με απώτερο στόχο την κάλυψη των βασικών μας αναγκών. Ο Καρπουχτσής Σταύρος, ψυχολόγος και συστημικός ψυχοθεραπευτής αναφέρει πως το μόνο σίγουρο είναι πως το άγχος δεν είναι αρρώστια και δεν υπάρχει περίπτωση να το εξαφανίσουμε.
Η ζωή μας, η ύπαρξή μας είναι συνυφασμένη με το συναίσθημα του άγχους. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελέγξουμε ή να μειώσουμε την υπερβολική ένταση που προκαλεί αυτό το φυσιολογικό συναίσθημα με το να έρθουμε κοντά του και να το ευχαριστήσουμε για όλα όσα μας προσφέρει.
Όσο πιο πολύ αποκτούμε μια στάση αποδοχής απέναντι στα συναισθήματά μας, όποια κι αν είναι αυτά, τόσο πιο εύκολο μας είναι να κατανοήσουμε το τί μας κάνει να θεωρούμε ένα συναίσθημά μας κακό, το τί μας έκανε να φτάσουμε σε αυτό το “κακό” συναίσθημα και το τί είναι αυτό που μας προσφέρει αυτό το “κακό” για εμάς συναίσθημα, παρά να προσπαθούμε να καταλάβουμε το γιατί να νιώθουμε άγχος.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει στις κρίσεις πανικού. Η κρίση πανικού οφείλεται σε ένα φαύλο κύκλο που ξεκινά για κάποιο λόγο ένα φυσιολογικό συναίσθημα έντασης ή άγχους και το οποίο το άτομο τείνει να μεταφράζει αυτό το σύμπτωμα ως κάτι του οποίου οι συνέπειες θα αποβούν καταστροφικές για την συγκεκριμένη στιγμή, για τη μέρα του ή και για την εβδομάδα του.
Αυτή ακριβώς η μετάφραση αυτόματα οδηγεί σε μια αυξημένη τάση να αποφύγω όλο αυτό με αποτέλεσμα να ενισχύω όλο και περισσότερο την ένταση, η οποία προκαλεί και συγκεκριμένα σωματικά συμπτώματα, όπως η μυϊκή ένταση, το τρέμουλο, οι αυξημένοι παλμοί, η ζάλη, το αίσθημα πνιγμού.
Με λίγα λόγια όλα προκαλούνται από τον φόβο μιας αρχικής σκέψης με την απουσία του οποιουδήποτε συμπτώματος. Πώς θα άλλαζε αυτή η κατάσταση αν αντί αυτού, δεχόμουν το άγχος ή την ένταση και να κατανοήσω το τί ακριβώς συμβαίνει. Αν για παράδειγμα αυτό το αίσθημα σημαίνει ότι χρειάζομαι ένα διάλειμμα, χρειάζομαι να ασχοληθώ με κάτι άλλο, χρειάζομαι φαγητό, ύπνο.
Οι άνθρωποι πολλές φορές πιστεύουν πως αυτός ο αγχώδης τρόπος είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό τους και πως δεν είναι δυνατό να μην αναλύσει το μυαλό τους αυτές τις αρνητικές ή καταστροφικές σκέψεις που συνδέεται με το άγχος, αν και οι περισσότεροι συμφωνούν στο ότι όλο αυτό δυσχεραίνει τα συμπτώματά τους. Εν τέλει η σκέψη γύρω από το άγχος ή την κρίση πανικού είναι πολύ πιο επικίνδυνη από αυτό καθ΄αυτό το άγχος ή την κρίση πανικού.
Φαίνεται όμως πως όσο κι αν μας κάνουν να υποφέρουμε αυτές οι σκέψεις/συμπτώματα, θέλουν μόνο το καλό μας, να μας υπενθυμίσουν πως χρειάζεται να φροντίσουμε περισσότερο τις ανάγκες μας και να έρθουμε πιο κοντά τους. Η αλλαγή δεν πρόκειται να έρθει από τη μια μέρα στην άλλη. Η αλλαγή θα έρθει μετά από προσπάθεια, κόπο και φυσικά το κάθε άτομο χρειάζεται το δικό του χρόνο κι αυτό είναι το πιο φυσιολογικό, καθώς το να απαιτώ να σταματήσω κάτι σήμερα και να επικρίνω αρνητικά τον εαυτό μου, από μόνο του, προκαλεί αυξημένο άγχος!
Commenti