1. Δώσε του τον έλεγχο εκεί που θεωρείς πως μπορεί να έχει τον έλεγχο, αν και την ίδια ώρα προσπάθησε να του περιορίσεις τον έλεγχο. Για παράδειγμα, μπορείς να ρωτήσεις «Αγαπούλα μου, τι προτιμάς να φάμε σήμερα σουβλάκια ή μπέργκερ;» Αυτή η ερώτηση του επιτρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε 2 μόνο επιλογές. Ο λόγος που περιορίζεις τον έλεγχό του, είναι πως σε αυτή την ηλικία, τα παιδιά χρειάζονται περισσότερη καθοδήγηση από κάποιον ενήλικα, σε αντίθεση με μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά. Για παράδειγμα, ένα αν κάνεις ανοικτή ερώτηση «τι θες να φάμε το βράδυ», το παιδί μπορεί να σου απαντήσει «θέλω σοκολάτα» και μετά να δημιουργηθεί έντονη σύγκρουση εξαιτίας του ότι δεν επιτρέπεις την σοκολάτα. Σε ένα όμως έφηβο 15 χρονών, ακόμη και αν του απαγορεύσεις να φάει σοκολάτα, θα φάει στα
κρυφά. Άρα σε αυτή την περίπτωση μπορείς να του εξηγήσεις την δική σου πεποίθηση, δηλαδή για ποιο λόγο είναι προτιμότερο το βράδυ στις 8μμ να φάτε ένα σάντουιτς παρά μια κρέπα, μη δείχνοντας απαγόρευση προς την δική του πεποίθηση καθώς αυτό θα προκαλέσει κατευθείαν το αντίστροφο αποτέλεσμα.
2. Αν το παιδί σου έχει πολλή υπερένταση, μειώστε τα γλυκά. Όταν ένα παιδί τρώει αρκετά γλυκά ή ζάχαρη, με κάποιον τρόπο χρειάζεται να εκτονώσει την ενέργειά του, άρα πολλές φορές παρουσιάζει έντονο θυμό όταν δεν υπάρχει η διαθεσιμότητα να εκτονωθεί με κάποια άλλη δραστηριότητα.
3. Μην προσπαθείς να εξηγήσεις τη λογική σε ένα τρίχρονο που είναι εκτός ελέγχου. Για παράδειγμα, όταν ένα τρίχρονο νυστάζει και βρίσκεται σε υπερένταση, όσο κι αν του εξηγάς πως πρέπει να συγυρίσει τα παιχνίδια του, δεν πρόκειται να το κάνει, παρά μόνο θα δημιουργηθεί περισσότερη ένταση, άρα περισσότερη υπερένταση. Όταν αντιληφθείς ότι το παιδί σου είναι κουρασμένο, προσπάθησε να μειώσεις τα ερεθίσματα μη παίρνοντας του την άδεια για να το κάνεις αυτό, δηλαδή «να τα μαζέψουμε να πάμε στο δωμάτιο μας;».
Σε αυτή την περίπτωση είναι προτιμότερο να πιάσεις το παιδί και να το πάρεις στο δωμάτιο, ακόμη κι αν κτυπιέται. Τότε προσπάθησε να το αγκαλιάσεις και να του αλλάξεις θέμα με κάτι που τον ενδιαφέρει (ίσως κάτι που παρατήρησες στο δωμάτιο, ή ίσως κάτι που θα κάνετε την επόμενη ημέρα). Όταν ηρεμήσει, πριν κοιμηθεί, προετοίμασέ τον για όσα άφησε πίσω «αγάπη μου, δεν συγυρίσαμε σήμερα τα παιχνίδια σου γιατί ήσουν κουρασμένος, όμως θα τα κάνουμε αύριο».
4. Όταν προσπαθείς να μάθεις ένα παιδί να συγυρίζει τα παιχνίδια του, ίσως τις πλείστες φορές να το κάνεις εσύ, όμως είναι σημαντικό να τον αφήνεις με την αίσθηση ότι το κάνατε μαζί, ότι βοήθησε ο ένας τον άλλον. Άρα να φροντίζεις να είναι παρόν στην διαδικασία και να μοιράζεται το συγύρισμα σε κατηγορίες ώστε να αναλαμβάνει ο κάθε ένας σας από κάτι.
5. Μην ανησυχείς όταν το παιδί σου, λέει ψέματα. Είναι ένα γνωστικό στάδιο κι αυτό. Μην σε τρομάζει, να μάθεις να το χειρίζεσαι. Δηλαδή κάθε φορά που σου λέει ψέματα, μπες στη διαδικασία να το συζητήσεις για λίγο μαζί του να δεις που αποσκοπεί η όλη συζήτηση. Στο πιο κάτω παράδειγμα, φαίνεται πως το παιδί, διεκδικεί τα θετικά συναισθήματα του γονιού. Και είναι πολύ λογικό καθώς συνήθως όταν σε μια οικογένεια υπάρχουν μικρότερα παιδιά, τό
τε οι γονείς καλώς ή κακώς πιο δύσκολα θυμώνουν στο πιο μικρό παιδί, καθώς ένα παιδί μικρότερο των 3, θεωρείται πως καταλαβαίνει πολύ λιγότερα από ένα μεγαλύτερο παιδί. Είναι όμως και τα δύο παιδιά, άρα οι γονείς χρειάζεται να προσπαθήσουν να θυμώνουν σχετικά σε όποιον κάνει άτακτες συμπεριφορές, ακόμη κι αν είναι κανείς βρέφος.
Γονιός: Ποιος σε κτύπησε;
Παιδί: Ο αδελφός μου
Γονιός: Αγαπούλα μου αφού νομίζω πως κοιμάται ο αδελφός σου.. άρα;
Παιδί: Δεν κοιμάται, λέει ψέματα!
Γονιός: Οκ αγάπη μου, θα ήθελες να θυμώσω στον αδελφό σου;
Παιδί: Και φυσικά!
Γονιός: Οκ, πάντως η μαμά σας αγαπά και τους δύο σας πάρα πολύ, όμως στεναχωριέται όταν της λέτε ψέματα… Εσύ λές ψέματα στην μάμα;……………
Φυσικά τα ψέματα μπορεί να προκύψουν και σε σχέση με το σχολείο και με φίλους κ
αι σε αυτή την περίπτωση πάλε μπορείτε να συνεχίσετε τη συζήτηση, κάνοντας τους να καταλάβουν τις επιπτώσεις των συμπεριφορών τους, π.χ. «Με κτύπησε η φίλη μου σήμερα», ίσ
ως το παιδί να νιώθει απομονωμένο σε σχέση με φίλους…. Δηλαδή το κάθε τι που σας λέει το παιδί σας, εκμεταλλευτείτε το εσείς, χρησιμοποιήστε το!
6. Μην γίνεσαι ούτε πολύ αυστηρός-περιοριστικός, ούτε όμως πολύ ευέλικτός. Δηλαδή, δε μπορούμε να αγοράζουμε κάθε ημέρα δωράκια, όμως θα μπορούσε σε μια ξεχωριστή ημέρα να έπαιρνε κάτι διαφορετικό. Αυτό προσφέρει ικανοποίηση στα παιδιά, και μπορούν να καταλάβουν ότι μέσα στη ρουτίνα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Μην ξεχνάς ότι μια φορά τα παιδιά θα είναι παιδιά. Εγώ, θυμάμαι που ο παππούς μου μου φώναζε που είχα αυτοκόλλητο ταττού. Είναι ωραίες όμως ακόμη και τέτοιες αναμνήσεις, ακόμη κι αν είναι ελάχιστα βλαβερες! Το παιχνίδι επίσης είναι για τα παιδιά… θα παίξουν, θα τρέξουν. Μην τους περιορίζεις συνεχώς για να μην προκαλούν ένταση, γιατί έτσι καταπίνουν την ένταση και προκαλείτε και πάλι μια ύπερένταση.
7. Όταν το παιδί συμπεριφέρεται άσχημα, μην φωνάζεις και μη τον μειώνεις. Δε θα κερδίσεις τίποτα. Προσπάθησε να ηρεμήσεις αρχικά, κι έπειτα θέσε μια επίπτωση επανόρθωσης. Για παράδειγμα αν συγκρούστηκε με φίλο στο σχολείο, τότε μπορείτε να του κατασκευάσετε μια ζωγραφιά κάρτα που να γράφει μέσα συγγνώμη ή μπορείτε να του χαρίσετε ένα παιχνίδι….
8. Προσπάθησε να είσαι σταθερός σε ότι λες ή υπόσχεσαι. Τα παιδιά θυμούνται και εκ των υστέρων εκμεταλλεύονται. Αν αναφέρεις πως θα φάτε παγωτό, τότε θ
α φάτε παγωτό γιατί είναι κάτι που περιμένει ο ίδιος να κάνετε όλοι μαζί. Αν δεν είσαι σίγουρος αν θα φάτε ή όχι, τότε καλύτερα να μην το αναφέρεις καν.
9. Να διαβάζεται ή να λέτε παραμύθια με συμπεριφορές του ιδίου περιγράφοντας αυτές σαν συμπεριφορές του ζώου πρωταγωνιστή. Μετά κάντε ερωτήσεις σχετικές «Αν ήσουν εσύ το λιοντάρι πως θα ένιωθες»;
10. Να κοιμάσαι καλά, να κάνεις κάποιο χόμπυ για να εκτονώνεσαι, να θυμάσαι πως δεν είσαι μόνο και αποκλειστικά γονιός. Όσον εσύ φροντίζεις τον εαυτό σου, τόση περισσότερη υπομονή θα έχεις με το παιδί ή με τα παιδιά σου!!
11.To ΠΟΤΕ, το ΟΧΙ, είναι οι βασικές του λεξούλες. Μη δίνεις πάντα σημασία σε αυτές. Άλλαξε θέμα, δώσε έμφαση σε κάτι το οποίο κάνει καλά ή σε κάτι στο οποίο ακούει περισσότερο, ώστε να μην σε χειρίζεται με αυτές τις λέξεις, καθώς πολλές φορές αποτελούν ένα κουμπί για νεύρα και εκνευρισμό.