Αγαπημένο μου ημερολόγιο, έχω πλέον συνειδητοποιήσει πως τα ανθρώπινα όντα προσελκύουν κυρίως προβλήματα.
Από παιδική ηλικία μας προετοιμάζει η κοινωνία για να αντιμετωπίζουμε προβλήματα για να εξελισσόμαστε προς την επιτυχία. Το λάθος όμως, είναι πως κανείς δεν μας εκπαιδεύει στο τι πραγματικά σημαίνει επιτυχία. Έτσι οι άνθρωποι μεγαλώνουν και κυνηγούν την επιτυχία χωρίς όρια, μια επιτυχία χωρίς νόημα, η οποία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ικανοποιήσει ή να ευχαριστήσει και να γεμίσει τη ζωή των ανθρώπων. Η τραγική ειρωνεία, είναι πως οι άνθρωποι νιώθουν εγκλωβισμένοι στο συγκεκριμένο κυνηγητό και δεν ξέρουν πώς να ξεφύγουν από την επιτυχία καθώς πάντα μάθαιναν πως «δε θέλουμε την αποτυχία», άρα το ρίσκο για την αποτυχία στο μυαλό πολλών είναι καταστροφικό αν και για τη ζωή πολλών θα μπορούσε να ήταν λυτρωτικό.
Μία από τις πιο σημαντικές εργασίες που τείνω να δίνω στους θεραπευόμενούς μου είναι να αποτύχουν. Να προκαλέσουν τον εαυτό τους να αποτύχουν. Η αποτυχία τους θα είναι η επιτυχία της εργασίας που τους δίνω.
Που καταλήγουμε; Στο ότι η επιτυχία είναι άπιαστο όνειρο, πάντα θές κάτι περισσότερο, τίποτα δεν σε ικανοποιεί. Είναι εν τέλει και αυτό ένα πρόβλημα. Τελικά ευτυχία είναι η απλότητα. Όσο πιο απλά, μα όσο πιο απλά μπορείς να αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο σου, τόσο περισσότερο θα τον απολαμβάνεις. Πρόσεξε όμως, απλότητα δεν σημαίνει νοητική αναπηρία ή αδιαφορία. Απλότητα στην πραγματικότητα, σημαίνει να αντιλαμβάνεσαι το κάθε τι ως έχειν, χωρίς να προσπαθείς να υπεραναλύσεις το κάθε τι ίσως επειδή δεν εμπιστεύεσαι εύκολα τον κόσμο σου και ψάχνεις για το κάθε τι ένα δεύτερο βαθύτερο ουσιαστικότερο νόημα.
Ο κόσμος δεν μπορεί να απολαύσει τη ζωή του, καθώς εκπαιδεύεται συνεχώς να σκέφτεται το επόμενο βήμα, τις επόμενες προκλήσεις. Αυτό οδηγεί στην εξουθένωση και πάλι στην μη ικανοποίηση. Τελικά, μάλλον είναι πιο εύκολο για όλους μας να δυσκολεύουμε τη ζωή μας ζώντας στην αρνητικότητα καθώς έτσι πιστεύουμε ότι ελέγχουμε το αδύνατο. Ζώντας, δηλαδή στην αρνητικότητα είναι σαν να δίνουμε τη ψευδαίσθηση ότι δεν θα σοκαριστούμε όταν η πραγματική αρνητικότητα συμβεί στη ζωή μας. Ψέμα. Γεμίζουμε τις ζωές μας με γνωστικές ψευδαισθήσεις καθώς αυτές είναι η άμυνά μας να διαχειριστούμε την απώλεια ελέγχου, μιας και δεν μπορούμε να ελέγξουμε πολλά πράγματα σε αυτή τη γη (ίσως σε μια άλλη γη να μπορούμε). Όσο πιο απλή, πραγματικά απλή είναι η ζωή μας, τόσο περισσότερο την απολαμβάνουμε. Πρόκληση όμως, είναι να μη μας τρομάζει η απόλαυση. Τα θετικά συναισθήματα είναι για πολλούς τρόμος. Με την έννοια ότι όταν αυτά υπάρχουν, θα πρέπει να κάνουν τα πάντα για να τα διατηρήσουν, κάτι που οδηγεί σε ένα τεράστιο άγχος. Μάλλον ίσως χρειάζεται να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε την απόλαυση χωρίς να σκεφτόμαστε ΤΙΠΟΤΑ άλλο. Αν αυτό το άλλο έρθει και μας βρει, αναγκαστικά θα το σκεφτούμε… άρα ας μην χάνουμε ενέργεια να το σκεφτόμαστε ή να το υποδεχόμαστε εκ των προτέρων!
Απλοποίηση στον οικονομικό τομέα: όσο περισσότερο μεταφράζω τα λεφτά σαν το μέσο να ζω και όχι σαν το μέσο για να διαβώ στο μέλλον μου, τόσο περισσότερο μειώνεται το άγχος μου
Απλοποίηση στον προσωπικό τομέα: όσο περισσότερο μεταφράζω ένα σύντροφο ως ένα μοίρασμα των εμπειριών μου και όχι ως το μέσο για να ζήσω εμπειρίες, τόσο περισσότερο μειώνεται η απομόνωσή μου
Απλοποίηση στον οικογενειακό τομέα: όσο περισσότερο μεταφράζω το ρόλο των γονιών μου σαν ένα μέσο να μάθω πολλά για τη ζωή και όχι σαν το μοναδικό μέσο για να μάθω σωστά τη ζωή, τόσο περισσότερο μειώνεται ο θυμός που κουβαλώ μέσα μου προς αυτούς και εν τέλει προς τον εαυτό μου…..
Σας παραπέμπτω όπωσδήποτε να δείτε την ταινία «The dreamseller»